ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

19 Κι ενώ προσπαθούσαν να συνεννοηθούν κι ο Σκί- ουρος έλεγε ότι ήθελε δυο καρπούζια, είδε στον πά- γκο του Λαγού μερικά καρύδια. - Αυτά ποιος στα έδωσε; τον ρώτησε. - Αυτά; Οι Χήνες. Ήρθαν να πάρουν ένα καρπούζι. - Και ένα καρπούζι πόσο κοστίζει σε καρύδια; - Μύδια; Α, δεν θα τα δεχτώ. Δεν μου αρέσουν. Αν θέλεις δώσε κι εσύ καρύδια. - Πόσα έδωσαν οι Χήνες; Τρία; - Κρύα, πολύ κρύα είναι. Τα είχα βάλει στο ρυάκι. - Τρία καρύδια; - Καλά μην φωνάζεις. Δώσε κι εσύ τρία και πάρε το τελευταίο καρπούζι. Άλλο δεν έχω. - Μα θέλω δύο. Να κάνω τα βαρελάκια τους φανα- ράκια και το χυμό τους γρανίτα. - Πίτα; Α, δεν έχω χόρτα για πίτα. Έδωσε τρία καρύδια, πήρε το καρπούζι κι έφυγε για να γυρίσει στις Χήνες. Στο δρόμο συνάντησε τον Ασβό, ο οποίος με το καροτσάκι του βοηθούσε τους άλλους να μεταφέρουν ό,τι ήθελαν. Του ζήτησε να πάει μαζί του στις Χήνες. - Καλώς τον. Ξέχασες κάτι; - Έμαθα από τον Λαγό ότι πήρατε ένα καρπούζι. Το θέλω, το χρειάζομαι. Μπορώ να το πάρω και να σας δώσω τα τρία καρύδια που δώσατε; - Μμμ, καλά. Αν και θέλαμε να το φάμε, θα στο δώ- σουμε. Αλλά όχι για τρία αλλά για τέσσερα καρύδια.